Μεταξύ Ιστορίας και Θρύλου: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ
Για πολλούς αιώνες όλα τα νησιά του Αιγαίου υπέφεραν από τη μάστιγα των πειρατικών επιδρομών. Πολύ περισσότερο τα Κύθηρα που πάντα ήταν το μήλο της έριδος λόγω της θέσης τους μεταξύ των δυνάμεων που ήθελαν να κυριαρχήσουν στην περιοχή. Πολλές φορές το νησί ερήμωσε για μεγάλα διαστήματα λόγω αυτής της κατάστασης. Ο φόβος από αυτά τα τραγικά γεγονότα έφτασε μέχρι τις μέρες μας μέσα από τους θρύλους για την δράση των πειρατών στο νησί.
Η μόνη ελπίδα και παρηγοριά ήταν η πίστη τους. Αυτό φαίνεται από τους εκατοντάδες Ναούς σε όλο το νησί αλλά και την ιδιαίτερη σχέση των Κυθηρίων με την Παναγία που την θεωρούν προστάτιδά τους. Της αποδίδουν πολλά θαύματα με τα οποία έσωσε το νησί από δύσκολες στιγμές, όπως και από πειρατικές επιδρομές.
Η μελισσοκομία από την αρχαιότητα ήταν αναπτυγμένη στα Κύθηρα με πρωτοποριακές κυψέλες και καινοτομίες. Ένα από τα θαύματα της Παναγίας, λοιπόν, έχει σχέση με τις μέλισσες, που οι Κυθήριοι θεωρούν δώρο θεού για το νησί τους. Νότια του χωριού Λιβάδι υπάρχει ένα παλιό μικρό μοναστήρι αφιερωμένο στην Παναγία στην Κακή Μέλισσα. Αυτό ήταν γυναικείο μοναστήρι με μικρό αριθμό καλογραιών.
Η παράδοση λέει ότι όταν πειρατές αποβιβάστηκαν στο νησί επιτέθηκαν και σ’ αυτό το μοναστήρι. Οι μοναχές, που εκείνη την ώρα βρίσκονταν μέσα στον Ναό και έκαναν τον Όρθρο, εξακολούθησαν να προσεύχονται ψάλλοντας ύμνους προς την Παναγία. Τρομαγμένες από τις κραυγές των πειρατών και τα χτυπήματα στην πόρτα, συνέχισαν τους ύμνους και τις προσευχές με ακόμα μεγαλύτερη ένταση.
Ξαφνικά ο θόρυβος άρχισε να απομακρύνεται. Όταν, επιτέλους, όλα φαίνονταν ήρεμα βγήκαν από τον Ναό και αντίκρισαν ένα αλλόκοτο θέαμα: καμιά τριανταριά ελεεινούς αγριάνθρωπους, πεσμένους στο προαύλιο να κυλιούνται και να βογκάνε. Η ηγουμένη διέταξε τις μοναχές και έτρεξαν να τους βοηθήσουν. Τα πρόσωπά τους ήταν πρησμένα χωρίς να μπορούν να ανοίξουν τα μάτια τους. Ένα σμήνος μελισσών τούς είχε επιτεθεί με αγριότητα. Μετά από λίγη ώρα, άρχισαν ένας – ένας να συνέρχεται.
Τελευταίος σηκώθηκε ο αρχηγός των Αλγερίνων που ήταν και ο αγριότερος όλων, παραμορφωμένος, τουμπανιασμένος και σχεδόν τυφλός. Κατευθύνθηκε προς τον Ναό και αφού έβγαλε τα σανδάλια του, τα άφησε έξω από την πόρτα του Ναού. Τότε τον μιμήθηκαν και οι σύντροφοί του. Πλησίασαν την εικόνα της Παναγίας και γονάτισαν. Αυτοί που λίγη ώρα πριν, ήταν τα θηρία της μαύρης σημαίας, τώρα ήταν ήρεμοι και ταπεινοί σαν μικρά παιδιά. Έβγαλαν τα πουγκιά τους και τα άδειασαν μπροστά τους. Βγαίνοντας από τον Ναό, ο αρχηγός των πειρατών αναφώνησε, απευθυνόμενος στην Παναγία:
«Σε είδα! Εσύ μας έστειλες τις μέλισσες και μας στράβωσαν.
Αλλά, καλά μας έκαμες. Συ είσαι λοιπόν η κακή μέλισσα!».
Από το περιεχόμενο των πουγκιών κατασκευάστηκε το ασημένιο πουκάμισο της Εικόνας και από την προσφώνηση του αρχιπειρατή πήρε το μοναστήρι το όνομα ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ και πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου.
Πηγή: Κυθηραϊκή επετηρίς 1913
